سنگر بی سنگ

 با رنگ سیاه بنویسم

 با خط دل بنگارم

 و با کلام عشق آغاز کنم

 که شاید اینبار در این جاده ی تاریک سیاه

 بتوانم تنها با نور عشق زندگی کنم....

نمی دانم تو می خوانی ز چشمم حرفهایم را

نمی دانم تو می بینی نگاه بی صدایم را

كه می گوید بدون مهربانیهای بی حدت .. بدون عشق تو من هیچم 

اولین باری که عاشقت شدم یادته ؟

 من یه کرم سیب بودم و تو یه کرم ابریشم ...

من به تو قول دادم دیگه هیچوقت سیب نخورم و تو هم قول دادی دور خودت پیله نزنی

 ولی نمی دونم چی شد که من طاقت نیاوردم و فقط یه خورده سیب خوردم و تو هم از غصه دور خودت پیله بستی...

حالا دومین باره که عاشقت شدم

 اما من هنوز یه کرم سیب هستم و تو یه پروانه خوشگل

تو پر زدی و رفتی و من موندم و سیب هایی که جایی برای خورده شدنشون نمونده ...

از هر چی سیبه منتنفرم